جنبشی 'زنانه' که 'مردانه' می شود
(براى بى بى سى) روزی که گروهی از مردان هوادار جنبش اعتراضی ایران برای نشان دادن حمایت خود از مجید توکلی روسری به سر کردند و تصاویر باحجابشان سایت های اینترنتی و وبلاگ ها را پر کرد، روز مهمی در تاریخ ایران محسوب شد.
آقای توکلی در جریان اعتراضات روز دانشجو در دانشگاه امیرکبیر بازداشت شده بود و رسانه های حکومتی ایران، ظاهرا به قصد تحقیر او، عکس هایش را با حجاب زنانه منتشر کرده بودند.
حمایت تصویری مردان روسری به سر از آقای توکلی، به عقیده بسیاری از ناظران نشان می داد که نسلی تازه از مردان ایرانی آماده عبور دادن جامعه از مرزهای مردسالاری هستند.
جنبش اعتراضی ایران نیز که در جریان حوادث پس از انتخابات متولد شد، به گفته بسیاری از صاحبنظران خویی زنانه داشت، به این معنی که مسالمت جو بود و از خشونت پرهیز می کرد.
شاید بتوان رویارویی جنبش موسوم به جنبش سبز را با حکومت جمهوری اسلامی، مواجهه "خوی زنانه" جامعه ایران با "خوی مردانه" آن دانست که اقتدارطلب و پرخاشجو است.
اما حوادث روز عاشورا در تهران، این چشم انداز را تا حدودی تغییر داد.
به نظر می رسد که در حوادث این روز، برای نخستین بار میزانی از خشونت از سوی معترضان به کار گرفته شد که بسیاری از فعالان سیاسی نزدیک به جنبش اعتراضی را نگران کرده است.
با این حال، در تصاویر و ویدیوهایی که از حوادث این روز منتشر شد، هنوز مقاومت "خوی زنانه" گروهی از معترضان در مقابل خشونت گروه دیگر، به وضوح دیده می شود.
یکی از این تصاویر چندین مأموران پلیس ضد شورش ایران را نشان می دهد که در گوشه ای گرفتار آمده اند و گروهی از معترضان قصد کتک زدن آنها را دارند، اما گروهی دیگر، که حضور زنان در میانشان پررنگ تر است، می کوشند از خشونت جلوگیری کنند.
در تصویری دیگر، همین زنان یک مأمور پلیس ضد شورش را مادرانه در آغوش گرفته اند تا جلوی آسیب رسیدن به او از سوی معترضان خشمگین را بگیرند.
در سوی دیگر ماجرا هم خشونت، شاید حتی بیش از گذشته، اعمال شده بود، به طوری که حتی مشاهدات شاهدان عینی و برخی گزارش ها از زیرگرفتن عمدی معترضان با اتومبیل حکایت داشت.
به عقیده گروهی از ناظران سیاسی، کانون هایی در حکومت ایران وجود دارد که از روی آوردن معترضان به خشونت خوشحال می شوند، چون این امر، توجیه لازم برای سرکوب شدیدتر را برای حکومت فراهم می کند.
برخی دیگر از ناظران می گویند که معترضان، پس از ماه ها تحمل فشار، به تدریج به این نتیجه رسیده اند که اعمال خشونت از سوی آنها برای تغییر دادن وضع موجود و خارج کردن آن از بن بست اجتناب ناپذیر است.
اما اگر چنین شود، جنبش اعتراضی ایران خوی زنانه خود را از دست خواهد داد و لاجرم رهبران و بخش قابل توجهی از هوادارانش از آن دور خواهند شد.
اعمال خشونت های بیشتر از سوی حکومت هم بدون تردید شکاف هایی تازه در بدنه آن ایجاد خواهد کرد و به ریزش های بیشتر خواهد انجامید.
به نظر می رسد نقطه ای که جامعه ایران اکنون در آن ایستاده، نقطه ای تعیین کننده است که انتخابی حساس را اجتناب ناپذیر می کند؛ در روزها و هفته های آینده معلوم خواهد شد که آیا این جامعه خوی زنانه خود را به رسمیت می شناسد، یا خوی مردانه آن، بر هر دو سوی مناقشه غلبه می کند.
(براى بى بى سى) روزی که گروهی از مردان هوادار جنبش اعتراضی ایران برای نشان دادن حمایت خود از مجید توکلی روسری به سر کردند و تصاویر باحجابشان سایت های اینترنتی و وبلاگ ها را پر کرد، روز مهمی در تاریخ ایران محسوب شد.
آقای توکلی در جریان اعتراضات روز دانشجو در دانشگاه امیرکبیر بازداشت شده بود و رسانه های حکومتی ایران، ظاهرا به قصد تحقیر او، عکس هایش را با حجاب زنانه منتشر کرده بودند.
حمایت تصویری مردان روسری به سر از آقای توکلی، به عقیده بسیاری از ناظران نشان می داد که نسلی تازه از مردان ایرانی آماده عبور دادن جامعه از مرزهای مردسالاری هستند.
جنبش اعتراضی ایران نیز که در جریان حوادث پس از انتخابات متولد شد، به گفته بسیاری از صاحبنظران خویی زنانه داشت، به این معنی که مسالمت جو بود و از خشونت پرهیز می کرد.
شاید بتوان رویارویی جنبش موسوم به جنبش سبز را با حکومت جمهوری اسلامی، مواجهه "خوی زنانه" جامعه ایران با "خوی مردانه" آن دانست که اقتدارطلب و پرخاشجو است.
اما حوادث روز عاشورا در تهران، این چشم انداز را تا حدودی تغییر داد.
به نظر می رسد که در حوادث این روز، برای نخستین بار میزانی از خشونت از سوی معترضان به کار گرفته شد که بسیاری از فعالان سیاسی نزدیک به جنبش اعتراضی را نگران کرده است.
با این حال، در تصاویر و ویدیوهایی که از حوادث این روز منتشر شد، هنوز مقاومت "خوی زنانه" گروهی از معترضان در مقابل خشونت گروه دیگر، به وضوح دیده می شود.
یکی از این تصاویر چندین مأموران پلیس ضد شورش ایران را نشان می دهد که در گوشه ای گرفتار آمده اند و گروهی از معترضان قصد کتک زدن آنها را دارند، اما گروهی دیگر، که حضور زنان در میانشان پررنگ تر است، می کوشند از خشونت جلوگیری کنند.
در تصویری دیگر، همین زنان یک مأمور پلیس ضد شورش را مادرانه در آغوش گرفته اند تا جلوی آسیب رسیدن به او از سوی معترضان خشمگین را بگیرند.
در سوی دیگر ماجرا هم خشونت، شاید حتی بیش از گذشته، اعمال شده بود، به طوری که حتی مشاهدات شاهدان عینی و برخی گزارش ها از زیرگرفتن عمدی معترضان با اتومبیل حکایت داشت.
به عقیده گروهی از ناظران سیاسی، کانون هایی در حکومت ایران وجود دارد که از روی آوردن معترضان به خشونت خوشحال می شوند، چون این امر، توجیه لازم برای سرکوب شدیدتر را برای حکومت فراهم می کند.
برخی دیگر از ناظران می گویند که معترضان، پس از ماه ها تحمل فشار، به تدریج به این نتیجه رسیده اند که اعمال خشونت از سوی آنها برای تغییر دادن وضع موجود و خارج کردن آن از بن بست اجتناب ناپذیر است.
اما اگر چنین شود، جنبش اعتراضی ایران خوی زنانه خود را از دست خواهد داد و لاجرم رهبران و بخش قابل توجهی از هوادارانش از آن دور خواهند شد.
اعمال خشونت های بیشتر از سوی حکومت هم بدون تردید شکاف هایی تازه در بدنه آن ایجاد خواهد کرد و به ریزش های بیشتر خواهد انجامید.
به نظر می رسد نقطه ای که جامعه ایران اکنون در آن ایستاده، نقطه ای تعیین کننده است که انتخابی حساس را اجتناب ناپذیر می کند؛ در روزها و هفته های آینده معلوم خواهد شد که آیا این جامعه خوی زنانه خود را به رسمیت می شناسد، یا خوی مردانه آن، بر هر دو سوی مناقشه غلبه می کند.
3 نظر:
رقص نوروزی در کاروانسرای خانات
جشنی با نام پاس داشت آیین های نوروزی به مدت یک هفته در کاروانسرای خانات برگزار شد. دلیل این که خبر را پس از تموم شدن زمان نمایشگاه می نویسم فقط از ترس لغو مراسم بود تا چیز دیگر!!
با توجه به مکان نمایشگاه که در منطقه جنوبی شهر تهران بود و قالب مردمی که به اونجا اومده بود ، از قشر پایین جامعه بودن و داشتند لحظات خوشی را تجربه می کردند ، اصلا دوست نداشتم ، خوشی اونها قطع بشه!
نمایشگاه بیشتر از اونکه معرفی کننده آیین های نوروزی باشه ، به محلی برای معرفی رقص و پایکوبی اقوام ایرانی بود. (البته غیر از زمان افتتاح نمایشگاه)
وقتی می دیدی که یک کارگر لر بعد از کار سخت روزانه در شهر قربت ، همشهری ها شو در همون شهر قربت در حال رقص می بینه و وقتی به اون اجازه می دهند که با اونها همراه بشه ، چقدر خستگی اون و تو با هم از بین می ره !!
با توجه به 3 بار رفتن من به نمایشگاه ، رقص مردم عرب خوزستان با استقبال بیشتری مواجه شده بود و حتی قرار بود مراسم پایانی نمایشگاه هم توسط اعراب خون گرم برگزار بشه که متاسفانه به بهانه قطع برق مراسم اونها لغو شد.
اشکال های برگزاری نمایشگاه به نظر من چند تا مورد زیر بود:
1- مکان یابی نامناسب
2- نامتناسب بودن فضای فرهنگی بیرون نمایشگاه با داخل آن
3- نبود پارکینگ و شلوغی بیش از حد محدوده
4- جدا نشدن غرفه های فرهنگی از غرفه های هنری و ...
×××× فیلم کوتاهی از رقص اعراب استان خوزستان و استقبال مردم
عکس هوایی کاروانسرا بعد از نوسازی
کاروانسرای خانات :
آدرس: منطقه 12 (شمال میدان شوش ، جنوب چهارراه مولوی) خیابان صاحب جمع، میدان امین السلطان
مشخصات: مساحت 10000 متر مربع با 54 حجره کوچک با دربی به ارتفاع پنج متر از چوب روسی و 40 گل میخ ، معماری آن به شیوه ی آجر کاری است و دارای دو بخش حیاط و راهروی ورودی است
پیشینه: ساخت آن به زمان قاجار بر می گرده که در این اواخر به بنگاه خانات یا بهتر است بگویم انبار خانات تغییر کاربری داده بود که از سال 86 مرمت آن آغاز و با جشن نوروزی به بهره برداری مجدد رسید.
http://shahriar.blogspot.com
بله واقعا باعث افتخار بود
این روز باید در گاهشمار پارسی و ملی مان ثبت شود
سلام به دوستان
دوستان اخيراً جناب آقاي غفوري با همكاري آقاي پورپيرار مستندي تهيه كرده اند با نام "مجعولات مجلل" و در آن با تصاوير مدغن نشان داده اند كه بناي معروف به آیامگاه كورش و كاخهاي اطراف آن تا 60 سال پيش وجود خارجي نداشته اند و تا قبل از اين تاريخ آن محل صرفاً يك زمين كشاورزي بوده كه در آن چغندر كشت ميشده است.
از شما دعوت مي كنم از لينك زير فيلم را دانلود كنيد و نظرتان را براي اعضاي گروه ارسال كنيد.
http://www.naria.ir/view/8.aspx?id=402
با تشكر
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی